چابک غزال

بررسی استعاره و مقایسه آن در اشعار پروین اعتصامی و محمدعلی بهمنیدکتراحمدرضانظری چرودهاستادیار زبان وادبیات فارسی دانشگاهزهره نصر رمزیدانشجوی دکتری زبان وادبیات فارسیچکیده:هدف اصلی مقاله بررسی استعاره و مقایسه آن در اشعار پروین اعتصامی و محمدعلی بهمنی می باشد. اﺳﺘﻌﺎره ﻳﻜﻲ از ﺷﺎﺧﻪﻫﺎي اﺻﻠﻲ ﺻﻮرﺧﻴﺎل، و ﻛﺎرآﻣﺪﺗﺮﻳﻦ اﺑﺰار ﺗﺨﻴل و ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﻧﻘّﺎﺷﻲ در ﻛﻼم اﺳﺖ، ﻛﻪ در ﻣﻔﻬﻮم ارﺳﻄﻮﻳﻲ و ﭘﺲ از آن ﺑﻼﻏﺖ اﺳﻼﻣﻲ، ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺸﻴﻨﻲ واژهﻫﺎ و اﻧﺘﻘﺎل ﻳﻚ واژه ﺑﻪ واژهي دﻳﮕﺮ ﻣﺤﺪود ﻣﻲﺷﻮد، در ﺣﻘﻴﻘﺖ ﺻﻮرت ﺧﻴﺎﻟﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ « ﻛﺮوﭼﻪ » ﺑﻪ آن « ﻣﻠﻜﻪي ﺗﺸﺒﻴﻬﺎت ﻣﺠﺎزي» ﻟﻘﺐ داده اﺳﺖ.زبان استعاره می‌تواند عواطف و احساسات قلبی شاعر را که زبان معمولی توان بیان آن را ندارد، با زبانی لطیف و نرم و به دور از منطق معمولی سخن بیان کند. زبان شناسان شناختی معتقدند استعاره اساساً پدیــده ای شـناختی است و نه صرفاً زبانی و آنچه در زبان ظاهر می شــود، تنـها نمـود آن پدیده شناختی محسوب می شود.واژگان کلیدی:استعاره، پروین اعتصامی، محمدعلی بهمنی، استعاره مُصَرَّحِه.قسمتی ازمقاله چاپ شده دراین وبلاگ آمده است.مقدمه:هرگاه علاقۀ بین معنای مجازی و معنای حقیقی واژه مشابهت باشد، مجاز را «اِستعاره» گویند. مانند لفظ «شیر» به معنی مرد شجاع و چنانچه علاقه غیر از مشابهت باشد آن را مجاز مُرسَل گویند. به عبارت دیگر، «آرایه استعاره، در حقیقت نوعی مجاز است، ولی شرط آن، وجود علاقۀ مشابهت است بین معنی حقیقی و معنی مجازی. بدین ترتیب، استعاره از طرفی مجاز و از طرفی تشبیه است؛ مجازی که علاقۀ آن مشابهت باشد و تشبیهی که یکی از طرفین تشبیه را حذف کنند.آرایه استعاره مبنی بر تشبیه است. حال، هرگاه مشبه را ترک کنند و مشبهٌ­ بِه را در کلام آورند، استعاره را مُصَرَّحِه یا تَصری چابک غزال...